فایل های موفقیت

راز گشایی از معمای مردان نمکی در زنجان
موزه ها یکی از مکان هایی است که گفتنی های زیادی دارد و ناخودآگاه هر فردی را به خود جذب می کند تا با گشت و گذار و صرف ساعتی وقت در آن به گذشته بشر فکر کنیم و مهمتر اینکه همه ی ما یک روز به بخشی از خاطرات تاریخی برای بشریت تبدیل می شویم. در این موزه ها با تاریخ و گذشته انسان ها، فرهنگ شان، نوع پوشاک، خوراک، مسکن و بسیاری چیزهای دیگر آشنا می شویم.

مردان نمکی تا حالا کجا بودند؟

در زمستان سال ۱۳۷۲در منطقه چهرآباد استان زنجان یک معدن نمک دری تازه از گذشته به روی باستان شناسان باز کرد. این معدن که ۱۳۵۰ متر ارتفاع آن از سطح دریا است و تا روستای حمزه‌ لو یک کیلو متر فاصله دارد و در ۷۵ کیلومتری زنجان است، در این سال بهره ‌برداری نمک در معدن به شکل سنتی و با ابزارهای ابتدایی صورت می گرفت. اما در همین زمان یک شرکت دیگر که مسئولیت بهره ‌برداری از این معدن نمک را بر عهده داشت با ماشین‌آلات و ابزار مکانیکی به جان قسمت های مختلف معدن افتاد.

سرگذشت غم انگیز مردان نمکی
اما در اولین مرحله بهره‌ برداری معدن‌ چیان که با بولدوزر مشغول کار بودند موقع استخراج نمک نیم ‌تنه انسانی را دیدند که مو و ریش های بلندی داشت، این مرد در گوش چپش گوشواره‌ ای حلقه ای شکل از جنس طلا بود. اما این کشف سبب نشد که مسئولان و کارشناسان چندان توجهی به این مساله داشته باشند و کار استخراج از معدن را متوقف کنند. فعالیت های غیر کارشناسی و غیر اصولی در حال انجام بود.

یازده سال بعد یعنی در پاییز سال ۱۳۸۳ کارگران معدن در زمان کار با بولدوزر، دوباره همان داستان تکرار شد و این بار هم به بقایای اسکلت انسانی دیگر برخوردند اما این بار این اسکلت در اثر بی توجهی و ضربات ناشی از برخورد بولدوزر با آن به میزان قابل توجهی آسیب دیده و متلاشی شد.

تلاش و جستجوی معدن چیان بین خاک‌ های آن جا برای رسیدن به چیزهایی دیگر، آن ها را با بقایای اسکلت انسانی تکه ‌تکه شده و اشیایی که در آن محل همراه آنان بود مواجه کرد. البته همه آن ها به میراث فرهنگی و گردشگری استان زنجان انتقال داده شد.

سرنوشت مردمان نمکی خیلی غم انگیز بود که در چنین شرایطی غریبانه و با سر و دست شکسته و تنی رنجور و آزرده به دنیای ما راه پیدا کردند شاید آرزو می کردند که هیچ وقت دیده نمی شدند تا لااقل فقط جور زمانه و ناشناختگی را تحمل می کردند تا اینکه تن زخمی و تکه پاره شوند! سرانجام در سال ۱۳۸۶ دستور توقف بهره ‌برداری از معدن صادر شد و ششمین مرد نمکی هم با روزگار ما آشنا شد.

کمبود امکانات مناسب برای نگهداری از مرد شماره شش باعث شد او در آرامگاه خود راحت بخوابد و به صورت دست نخورده در آن معدن باقی بماند. اما این مردان نمکی همانطور که سرگذشت شان را گفتیم به راحتی و طبق اصول مورد کاوش قرار نگرفتند و در ابتدای امر با متدهای کارشناسی باستان شناسان کشف نشدند.

تبار مردان نمکی
طبق بررسی ها و نظرات باستان شناسان و مورخان از این مردان نمکی سه مرد به دوره طلایی تاریخ ایران یعنی به زمان هخامنشیان تعلق دارد و قدمت آن ها به حدود ۴۰۰ قبل از میلاد می رسد. همچنین محققان تبار دو مرد نمکی دیگر را از دوره ساسانیان دانسته و معتقدند که به اواخر دوره حکومت ساسانیان تعلق دارد. قدمت این دو مرد حدود ۴۰۰ تا ۶۰۰ پیش از میلاد است.عجیب است؟ فاصله زمانی دو سلسله نام برده شده و نزدیکی این مردان و در کنار هم بودنشان؟!